Gezien op ons terrein Monte Horizonte in de Alentejo regio van Portugal. Raaf geluid
De Raaf (Corvus corax) is de grootste kraaiachtige en, op de liervogels na, de grootste van alle zangvogels.
Meer foto´s onderaan de pagina.
De Raaf is duidelijk groter dan de Zwarte Kraai en de Roek. De kop-staartlengte bedraagt 65 cm, de spanwijdte is 1,20 meter en een gewicht van 0,69 tot 1,63 kilogram (deze waarden zijn voorgekomen bij metingen). De snavel is ook in verhouding wat zwaarder en licht gekromd. In de vlucht zijn ze te herkennen aan hun naar verhouding wat grotere kopprofiel en de breder uitwaaierende, ruitvormige staart. Ook vliegen ze hoger en met tragere vleugelslag, en zweven geregeld even, waar een kraai meer doelgericht ergens naar toe vliegt. Het geluid is lager dan bij kraaien.
Raven worden beschouwd als intelligente dieren. Er wordt beweerd dat raven in de natuur wel eens met wolven een pact vormen. Als de Raaf een gewond dier ziet dan gaat hij op zoek naar een wolf en trekt diens aandacht. Nadat de wolf klaar is met de prooi kan de Raaf aan zijn maal beginnen. Andere vogels kennen dit trucje overigens ook. Er is zelfs bekend dat raven ‘gereedschap’ gebruiken, door met stokjes voedsel uit holtes te peuteren en met stenen noten te kraken. Ook kan de Raaf geluiden uit zijn omgeving imiteren, zoals de menselijke stem. In wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat raven weten wanneer een soortgenoot vanuit zijn positie iets niet kan zien; en dat Raven bij het plunderen van een verstopplaats van voedsel extra voorzichtig zijn als de soortgenoot die het voedsel daar verstopt had (de ‘eigenaar’) in de buurt is, maar niet als een willekeurige andere Raaf in de buurt is.
Raven zouden eveneens een vorm van troostend gedrag vertonen: als ze zien dat een familielid verslagen wordt in een gevecht, troosten ze die door lichamelijk contact te zoeken of diens veren schoon te maken. Hierdoor kunnen ze vermoedelijk zelf ook op meer troost rekenen. De verslagen Raaf ervaart hierdoor minder stress, maar blijft nog steeds een hoger risico lopen op nieuwe aanvallen van het familielid.
Hij is een typische alleseter maar leeft vooral van knaagdieren, insecten en larven, wormen, jonge vogels, kadavers, mosselen en aangespoelde vissen. Ook plantendelen als bessen en fruit en mest van onder andere wolven staan op het menu.
Het nest bouwt hij bij voorkeur in een hoge boom en gebruikt dit zelfde nest tientallen jaren lang waarbij het ieder jaar wat wordt uitgebreid. De Raaf kan tientallen jaren oud worden, al zal dat in de vrije natuur meestal niet lukken. Van tamme exemplaren in de Tower of London zijn leeftijden van 44 jaar geregistreerd. De Raaf is monogaam en blijft zijn hele leven bij zijn partner.
De Raaf is in feite onafhankelijk van het klimaat vrijwel op het hele noordelijk halfrond te vinden: van de Groenlandse ijsvelden tot de Mexicaanse zandwoestijnen. Toch is hij zeldzaam of uitgeroeid in Frankrijk, België, Nederland (1926), Duitsland en Denemarken.
In Nederland leven nu weer raven na een geslaagde herintroductie op de Veluwe sinds midden jaren zeventig. In 2000 waren er ongeveer honderd broedparen in Nederland, merendeels op de Veluwe maar ook enkele in Utrecht, op de Sallandse heuvelrug en in Zuidwest-Drenthe. Na een top van zo’n 130 broedparen eind jaren negentig is de stand weer wat ingezakt doordat een konijnenziekte (VHS) de konijnenstand flink heeft laten dalen, en doordat er in het natuurgebied niet meer bijgevoerd wordt met slachtafval waar ook de raven van profiteerden. Volgens SOVON schommelde het bestand rond de 95 broedparen in 2007. Deze leven deels van verkeersslachtoffers van (snel)wegverkeer. Het zou de ravenstand (en zeer veel andere aasetende diersoorten) ten goede komen als kadavers van grotere dieren in het bos zouden mogen blijven liggen, maar hieraan zijn wettelijke beperkingen gesteld. Geleidelijk breiden de raven hun leefgebied in Nederland wel uit en zijn er ook waarnemingen in Noord-Brabant geweest. De Raaf staat als niet bedreigd op de internationale IUCN rode lijst. De Raaf is in 2004 als gevoelig op de Nederlandse rode lijst gezet. De soort staat niet op de Vlaamse rode lijst.
In de Londense Tower zijn vanouds raven aanwezig en deze vormen daar een toeristische attractie. Een legende zegt dat het Koninkrijk zal vallen als de raven de Tower verlaten. In het wild komen raven nog voor in Schotland en Wales.
Incidenteel komen er ook bij de Raaf deels tot geheel witte exemplaren voor. Hier is sprake van een recessieve mutatie die partieel of complete pigmentremming in huid, veren en oogpigmenten veroorzaakt. Witte raven hebben een minder grote kans om in het wild lang te leven. Door hun opvallende verschijning worden ze door hun prooi eerder ontwaard en tevens hebben ze door het ontbreken van pigmentlagen in de ogen een sterk verminderd gezichtsvermogen bij daglicht waardoor ze minder goed in staat zijn voedsel te vergaren. Het begrip witte Raaf is ook in het algemeen spraakgebruik opgenomen en betekent een zeer zeldzame verschijning, direct gerelateerd aan de zeldzaamheid van het dier.
Vogels kijken in de Alentejo regio van Portugal Vogelexcursies met Nederlandse gids.